Το μόνο που πρέπει να γνωρίζετε για την υπερχλωράια

Η υπερχλωριμμία είναι μια διαταραχή στην οποία ένα άτομο έχει υπερβολικό χλωριούχο στο αίμα του. Το χλωριούχο είναι ένας ηλεκτρολύτης και οι αλλαγές στα επίπεδα ηλεκτρολύτη μπορούν να προκαλέσουν αφυδάτωση.

Οι ηλεκτρολύτες όπως το χλωριούχο, το νάτριο και το διττανθρακικό είναι μέταλλα που διαλύονται στα υγρά του σώματος.

Με προσεκτική διαχείριση υγρών και τροφίμων και με άμεση θεραπεία για τυχόν υποκείμενες συνθήκες, οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να ανακτήσουν τα κανονικά επίπεδα ηλεκτρολύτη.

Γρήγορα γεγονότα για την υπερχλωρική:

• Τα άτομα με υπερχλωράια έχουν πάρα πολύ χλωριούχο στην κυκλοφορία του αίματός τους, συχνά λόγω αλλαγών στα επίπεδα υγρών του σώματος.
• Οι άνθρωποι που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία έχουν πολλούς παράγοντες κινδύνου για την υπερχλωριμμία.
• Η θεραπεία για την υπερχλωριμμία εξαρτάται από την αιτία.
• Δεν είναι πάντοτε δυνατό να αποφευχθεί η υπερχλωριμμία.

Τι είναι αυτό;

Όταν το σώμα υπογραμμίζεται, τα επίπεδα ηλεκτρολύτη μπορεί να είναι ανισορροπημένα. Οι νεφροί βοηθούν στη ρύθμιση των επιπέδων των ηλεκτρολυτών, έτσι ώστε τα προβλήματα ηλεκτρολύτη να μπορούν να σηματοδοτούν ένα πρόβλημα με τους νεφρούς.

Η υπερχλωρική συχνά δείχνει ένα άλλο πρόβλημα. Οι άνθρωποι ανακαλύπτουν ότι έχουν υπερχλωριμμία ως μέρος μιας συλλογής δοκιμών για τη μέτρηση των επιπέδων των ηλεκτρολυτών.

Ένας γιατρός μπορεί να παραγγείλει αυτές τις δοκιμές εάν ένα άτομο φαίνεται να έχει διατροφικές ή ρευστικές ανισορροπίες, προβλήματα νεφρών ή υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία.

Συμπτώματα

Το χλωριούχο βοηθά το σώμα να διατηρήσει την ισορροπία του υγρού του. Βοηθά επίσης να κάνουν τα πεπτικά ένζυμα που βοηθούν το σώμα να μεταβολίσει τα τρόφιμα. Οι αλλαγές στα επίπεδα χλωριούχου μπορούν να βλάψουν αυτές τις λειτουργίες.

Όταν τα επίπεδα χλωριούχου είναι μέτρια υψηλά, ένα άτομο μπορεί να μην παρατηρήσει συμπτώματα. Ωστόσο, η μακροχρόνια υπερχλωρική μπορεί να προκαλέσει μια σειρά συμπτωμάτων.

αυτά περιλαμβάνουν:

• Διατήρηση υγρού
• υψηλή αρτηριακή πίεση
• μυϊκή αδυναμία, σπασμοί ή συσπάσεις
• Ακρεμή καρδιακό ρυθμό
• Σύγχυση, δυσκολία συγκέντρωσης και αλλαγές προσωπικότητας
• μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα
• επιληπτικές κρίσεις και σπασμοί

< Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων εξαρτάται από το πόσο υψηλά επίπεδα χλωριούχου είναι, πόσο καιρό παρέμειναν τόσο υψηλοί και μεμονωμένοι παράγοντες όπως:

• Υγεία
• Διατροφική κατάσταση </Η χρήση διαφόρων φαρμάκων

Τα συμπτώματα των ανισορροπιών της υπερχλωρικής και των ηλεκτρολυτών είναι τόσο γενικές ώστε είναι αδύνατο να διαγνωσθεί αυτό το σύνδρομο με βάση μόνο τα συμπτώματα. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να διαγνώσουν την αυτοδιαγνωστική.

Μια απλή εξέταση αίματος μπορεί να ανιχνεύσει υπερχλωράια.

Στα νεογέννητα, η υπερχλωρική είναι φυσιολογική.

Μια μελέτη που μέτρησε τα επίπεδα χλωριούχου σε υγιή βρέφη, καθώς και πρόωρα βρέφη και εκείνα με προβλήματα υγείας, διαπίστωσε ότι τα επίπεδα χλωριούχου αυξήθηκαν την εβδομάδα μετά τη γέννηση.

Αυτή η αύξηση ήταν ανεξάρτητη από το αν το μωρό ήταν πρόωρο ή είχε προβλήματα υγείας. Αυτό υποδηλώνει ότι τα επίπεδα χλωριδίου αυξάνονται φυσικά στα νεογέννητα και ότι αυτή η άνοδος δεν οφείλεται σε πρόβλημα υγείας.

Ορισμένη έρευνα υποστηρίζει αυτό, αλλά υποδηλώνει επίσης ότι τα επίπεδα χλωριούχου των μωρών σχετίζονται με την πρόσληψη χλωριούχου.

Σε παιδιά και ενήλικες, οι αιτίες της υπερχλωράτης περιλαμβάνουν:

• Γαστρεντερικά προβλήματα, όπως εμετός ή διάρροια. Αυτά τα ζητήματα μπορούν να προκαλέσουν αφυδάτωση.
• Ένας υψηλός πυρετός που προκαλεί εφίδρωση και αφυδάτωση.
• αφυδάτωση λόγω φαρμάκων, έντονης άσκησης, έκθεσης θερμότητας ή μη πίνοντας αρκετά υγρά.
• υψηλά επίπεδα νατρίου στο αίμα. Το χλωριούχο τείνει να αυξάνεται όταν το νάτριο κάνει.
• Πάρα πολύ πρόσληψη αλατιού. Το χλωριούχο είναι ένα συστατικό στο χλωριούχο νάτριο, το οποίο είναι επιτραπέζιο αλάτι.
• Ο διαβήτης insipidus, ο οποίος προκαλεί στους νεφρούς να περάσουν μεγάλες ποσότητες υγρού.
• Diabetic Coma.
• Ορισμένα φάρμακα, ιδιαίτερα οι ορμόνες, τα διουρητικά και τα κορτικοστεροειδή, όπως η υδροκορτιζόνη.
• Λίεση λόγω διατροφικών διαταραχών, σοβαρού υποσιτισμού ή προβλήματα απορρόφησης θρεπτικών ουσιών από τα τρόφιμα.
• Η νόσος του Addison, μια διαταραχή που συμβαίνει όταν τα επινεφρίδια δεν μπορούν να παράγουν αρκετές ορμόνες.

Ποια είναι η σχέση με τη χημειοθεραπεία;

Οι άνθρωποι που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία μπορεί να καταστούν ναυτία ή εμετό, οδηγώντας σε αφυδάτωση που προκαλεί υπερχλωριμμία.

Η χημειοθεραπεία μπορεί επίσης να βλάψει τους νεφρούς, βλάπτοντας την ικανότητά τους να διατηρούν την ισορροπία των ηλεκτρολυτών του σώματος. Οι άνθρωποι που λαμβάνουν φάρμακα χημειοθεραπείας που βλάπτουν τους νεφρούς μπορεί να χρειαστούν τακτικές δοκιμές ηλεκτρολυτών.

Ως χημειοθεραπεία μπορεί να αποδυναμώσει το σώμα, τα άτομα με υπερχλωριμμία που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία μπορεί να παρουσιάσουν πιο έντονα συμπτώματα.

Ένα άτομο πρέπει να κρατήσει τον γιατρό του ενημερωμένο για τυχόν συμπτώματα που βιώνουν, ειδικά αν ξαφνικά επιδεινωθούν.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η διάγνωση της υπερχλωράτης θα απαιτήσει πρόσθετες δοκιμές για να αποκαλύψει την αιτία.

Το αίμα μπορεί να αποκαλύψει ένα πρόβλημα με τα νεφρά ή το ήπαρ. Οι άνθρωποι πρέπει επίσης να παρέχουν στους γιατρούς τους λεπτομέρειες σχετικά με τη διατροφή τους, ειδικά εάν καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλατιού.

Επειδή ορισμένα φάρμακα μπορούν να μεταβάλλουν τα επίπεδα χλωριούχου, είναι σημαντικό οι άνθρωποι να λένε στο γιατρό τους όλα τα φάρμακα που λαμβάνουν, συμπεριλαμβανομένων των φυτικών συμπληρωμάτων και των φαρμάκων χωρίς συνταγή.

Μπορεί να χρειαστεί να αντιμετωπιστεί μια υποκείμενη ιατρική κατάσταση, όπως η κίρρωση του ήπατος, πρώτα. Οι άνθρωποι που έχουν προβλήματα με το ενδοκρινικό τους σύστημα – μια ομάδα αδένων που παράγουν ορμόνες – μπορεί να απαιτούν ορμονικές θεραπείες ή μια διαβούλευση με έναν ενδοκρινολόγο.

Ορισμένες επιλογές θεραπείας περιλαμβάνουν:

• Λαμβάνοντας φάρμακα για την πρόληψη της ναυτίας, του εμέτου ή της διάρροιας
• Πίνοντας 2-3 λίτρα υγρού κάθε μέρα
• λήψη ενδοφλέβων υγρών
• Τρώτε μια καλύτερη, πιο ισορροπημένη διατροφή
• Προβλήματα υγείας Εάν μια διατροφική διαταραχή είναι ο ένοχος
• αποφεύγοντας το αλκοόλ, την καφεΐνη και την ασπιρίνη
• Η απόκτηση καλύτερου ελέγχου των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, αφού ο ανεξέλεγκτος διαβήτης μπορεί να προκαλέσει ανισορροπίες ηλεκτρολυτών

Η άμεση θεραπεία μπορεί να αποτρέψει τις σοβαρές παρενέργειες, έτσι ώστε οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν συμπτώματα υπερχλωρικής πρέπει να ενημερώσουν αμέσως τον γιατρό τους.

Πρόληψη

Η υπερχλωριμμία μπορεί να είναι δύσκολο να αποφευχθεί, ιδιαίτερα όταν προκαλείται από ιατρική κατάσταση όπως η νόσος του Addison. Για τους ανθρώπους που κινδυνεύουν να αναπτύξουν υπερχλωράια, ορισμένες στρατηγικές που μπορούν να βοηθήσουν στη συμπεριφορά:

• Μιλώντας σε γιατρό για φάρμακα που μπορούν να προκαλέσουν υπερχλωριμμία.
• Συζήτηση επιλογών για τη μείωση των επιπτώσεων των φαρμάκων που μπορούν να προκαλέσουν υπερχλωράμια. Για παράδειγμα, ένα άτομο μπορεί να χρειαστεί να πιει περισσότερο νερό ή να λαμβάνει IV υγρά όταν αισθάνονται αφυδατωμένα.
• Τρώτε μια ισορροπημένη διατροφή και αποφεύγοντας ακραίες περιορισμούς τροφίμων.
• Λαμβάνοντας φάρμακα διαβήτη ακριβώς όπως ο γιατρός συνταγογραφεί.

Σε διαφορετικά υγιείς ανθρώπους, η υπερχλωρική είναι πολύ σπάνια. Η απλή κατανάλωση αρκετού υγρού και η αποφυγή της υπερβολικής κατανάλωσης αλατιού μπορεί να αποτρέψει αυτή την ανισορροπία των ηλεκτρολυτών.

takeaway

Οι άνθρωποι μπορούν συνήθως να διαχειρίζονται την υπερχλωριμμία με αλλαγές στον τρόπο ζωής. Τα άτομα που παρατηρούν ότι τα συμπτώματά τους δεν βελτιώνονται ή επιδεινώνονται, ωστόσο, πρέπει να επικοινωνήσουν αμέσως με το γιατρό τους.

επιληπτικές κρίσεις, απώλεια συνείδησης και άλλα σοβαρά συμπτώματα μπορεί να υποδηλώνουν νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια. Η υπερχλωριμμία είναι ένα σύμπτωμα, όχι μια διάγνωση. Έτσι οι άνθρωποι πρέπει να συζητήσουν με τους γιατρούς τους την πιο πιθανή αιτία.

Για τους περισσότερους ανθρώπους, η αντιμετώπιση της υποκείμενης αιτίας της υπερχλωράτης μπορεί να αποκαταστήσει τα φυσιολογικά επίπεδα ηλεκτρολύτη. Οι άνθρωποι πρέπει να συνεχίσουν να δοκιμάζουν τα επίπεδα ηλεκτρολυτών όπως συμβουλεύονται ο γιατρός τους, αφού οι ξαφνικές αλλαγές μπορεί να υποδηλώνουν πρόβλημα.

• Blood/Hematology
• Καρκίνος/Ογκολογία

, και ιατρικά περιοδικά και ενώσεις. Αποφεύγουμε τη χρήση τριτογενών αναφορών. Συνδέουμε τις πρωταρχικές πηγές – συμπεριλαμβανομένων των μελετών, των επιστημονικών αναφορών και των στατιστικών στοιχείων – σε κάθε άρθρο και επίσης τις απαριθμούν στο τμήμα πόρων στο κάτω μέρος των άρθρων μας. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο διασφαλίζουμε ότι το περιεχόμενό μας είναι ακριβές και τρέχον διαβάζοντας την πολιτική συντακτικής μας.